ABSTRACT

Το άρθρο επιχειρεί να μελετήσει το φαινόμενο της ύπαρξης και λειτουργίας ενός παράλληλου δικτύου λογοκρισίας που παρενέβαινε στο έργο του θεσμοθετημένου μηχανισμού προληπτικής λογοκρισίας στην Ελλάδα την περίοδο 1945-1973 υποδεικνύοντας πολιτικά και εθνικά επιλήψιμα, άσεμνα και αντιβαίνοντα στις ελληνοχριστιανικές αρχές αναγνώσματα και δημόσια θεάματα, απαιτώντας την απαγόρευσή τους ή τη λογοκρισία τους. Στόχος του άρθρου είναι να ερευνήσει μέσα από το αρχείο της Γενικής Γραμματείας Τύπου και Πληροφοριών, του θεσμοθετημένου δηλαδή φορέα άσκησης προληπτικής λογοκρισίας, τα χαρακτηριστικά του παράλληλου αυτού λογοκριτικού δικτύου. Επιχειρείται, δηλαδή, να προσδιοριστούν οι φορείς που συγκροτούσαν το δίκτυο αυτό, οι αιτίες και η κοινή ιδεολογική συνισταμένη των παρεμβάσεών τους και η δυνατότητά τους να επηρεάζουν τις αποφάσεις των επιτροπών λογοκρισίας την περίοδο από το τέλος της γερμανικής Κατοχής έως την πτώση της δικτατορίας των συνταγματαρχών.

Keywords: αντικομμουνισμός, εθνικοφροσύνη, θέατρο, κινηματογράφος, λογοκρισία