ISSN: 2241-6692

BLOG - February 2014

Ο μακιγιέρ ή η μακιγιέζ, στη διάρκεια του γυρίσματος, είναι κυριολεκτικά το κοντινότερο πρόσωπο του κάθε ηθοποιού, είτε είναι σταρ είτε κομπάρσος. Γνωστά αυτά… Όμως σε μια σχολή προσωπολογίας στο Παρίσι του 1960, όπου διδάχθηκα τα βασικά περί του μακιγιάζ, δεν μας είχαν προετοιμάσει για τις απόρρητες ιδιωτικές στιγμές που μπορεί να σου τύχουν σε απόσταση αναπνοής. Τα ακούσια ακούσματα και τις εκούσιες εκμυστηρεύσεις που οφείλεις να ξεχάσεις βγαίνοντας από το δωμάτιο του μακιγιάζ. Αυτό ακολούθησα ως αρχή μου. Άλλωστε έχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε, που μόνο η αύρα της επιλεκτικής μνήμης τα ξαναφέρνει απρόσκλητα.

Το καλοκαίρι του 1960, επιστρέφοντας στην Αθήνα, πήγα συστημένη στη Φίνος Φιλμ ελπίζοντας σε μια δουλειά. Μπήκα στο λεγόμενο «φουαγιέ» – που θυμούνται οι άνω των εξήντα κινηματογραφιστές στην Ελλάδα – και περίμενα τη συνάντηση με τον «κύριο Φιλοποίμην». Τότε ήταν που άρχισαν να κόβουν βόλτες, δήθεν αμέριμνα, διάφοροι από τα συνεργεία του Φίνου, πετώντας πονηρά υπονοούμενα ο ένας στον άλλον. Και ενώ ο κύκλος στένευε ολοένα, εμφανίστηκε ο κύριος Φίνος, ο οποίος, μετά από λίγες σύντομες ερωτήσεις, με προσέλαβε! Η προσγείωσή μου ήταν ανώμαλη, αλλά τελικά πέτυχε. Έτσι ξεκίνησα ως βοηθός του αξέχαστου Σταύρου Κελεσίδη, πρώτου μακιγιέρ στην Αλίκη στο Ναυτικό. Υπήρξε δάσκαλος, φίλος και προστάτης μου. ... Περισσότερα


Source: ΧΡΟΝΟΣ online magazine

Vangelis Calotychos’s new book is a study of the negotiations and metamorphoses of images of the Self and the Other in the changing post-1989 contexts of Europe and the Balkans. Read against the background of Greece’s position in the immediate Balkan vicinity as well as within the broader European project, Calotychos analyses how semantics of sameness and difference and their corresponding “gazes” of recognition and distance were generated in Greek society in the late 1980s propelled as much by the shifting contours of the regional and geopolitical contexts as well as by the inflow of mass immigration from neighboring countries. The book’s analytical standpoint is rooted in the tradition of postcolonial studies dealing with the colonization of the imaginary and a strand of research inquiring into the historical contingencies against which the colonization of the mind took place. Taking the year 1989 as a watershed, Calotychos’s central argument claims that the fundamental negotiations in Greek society concerning issues such as modernization and Europeanization were made through and by reference to Balkan themes and contexts of signification, a point that is convincingly argued throughout the whole book. Indebted to cultural studies, Calotychos’ includes in his analysis political and popular discourses, literature and film. His take demonstrates an interdisciplinary engagement and includes next to cultural theory and comparative literature, the social sciences and anthropology, history, politics and psychoanalysis. ... More